മുറിപ്പെട്ടവൾ

 അത്രമേൽ മുറിപ്പെട്ടവൾ പറയുന്നതും എഴുതുന്നതുമെല്ലാം വേദനകൊണ്ടാവും…. നിങ്ങൾക്ക് വേദനിച്ചാലും അവളുടെ നെഞ്ചിലെ പിടപ്പിന്റെ പകുതിപോലും ആവില്ലത്

ഉയിർപ്പ്

 

 മരിച്ചുവെന്ന് വിധി എഴുതിയതാണ്. 

ജീവനെ വിടാതെ പിടിച്ചതാണ്. 

ബാക്കിയുള്ള അല്പം നിറം കൊണ്ട് 

ഞാൻ ഈ ജീവിതം വരച്ചു തീർത്തോട്ടെ

ഒറ്റയ്ക്ക്

 ഒറ്റയ്ക്കാവുക എന്നാൽ തനിച്ചിരിക്കുക എന്നത് മാത്രമല്ല. നീയില്ലായ്മയിൽ ഇങ്ങനെ നീറി നീറി കഴിയുകയും പിന്നെ നീ പറഞ്ഞ പ്രണയം തീരെയില്ലാത്ത വാക്കുകളോർത്തു ഉള്ളു പിടഞ്ഞു പുറമെ ചിരിച്ചൊരുപാടുപേർക്കിടയിൽ ഒറ്റപ്പെടുന്നതും ഒറ്റയ്ക്കാവൽ തന്നെയാണ് 

അത്രമേൽ

 അത്രമേൽ ആഴത്തിൽ വേരിറങ്ങിയിട്ടുണ്ടാവാം 

അതാണല്ലോ പറിച്ചു മാറ്റാനിത്ര വേദന 

അത്രമേൽ ആഴത്തിൽ ഉറച്ചു പോയതിനാലാണല്ലോ മുറിച്ചു മാറ്റുമ്പോളും മുളച്ചു പൊങ്ങുന്നത് 

അത്രമേൽ ആഴത്തിൽ ആഞ്ഞിറങ്ങിയതുകൊണ്ടാണല്ലോ പരസ്പരം പുണർന്നു നമ്മുടെ വേരുകൾ ഇപ്പോളും ആരും കാണാതെ മണ്ണിനടിയിൽ എവിടെയോ നിദ്രയിലാകുന്നത്

വിഷാദം

 വിഷാദത്തിന്റെ ആഴങ്ങളിലേക്ക് ആഴ്ന്നു പോവുകയാണ്… ഇടയ്ക്കിടെ ശ്വാസം കിട്ടാതെ പിടയുന്നു.. മറ്റു ചിലപ്പോൾ ഇരുട്ടിൽ നിന്നും എന്റെ നേർക്ക് നീണ്ടു വന്നേക്കാവുന്ന പ്രകാശം നീയെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു … പക്ഷെ അവസാനം തിരിച്ചറിയുന്നു … ഒരുപാട് ആളുകൾക്കിടയിൽ നീയില്ലായ്മ കൊണ്ട് മാത്രം വിഷാദത്തിലേക്ക് മുങ്ങിപ്പോവുകയായിരുന്നു … 

ദൂരെ

 ദൂരെ ദൂരെ ഇനിയും ആരും പോകാത്തൊരു താഴ്വരയുണ്ട്. അതിൽ ഇനിയും പൂക്കാത്തൊരു  മരമുണ്ട്. അതിനരികെ ഇനിയും വറ്റാത്തൊരു കുളമുണ്ട്. അതിൽ പ്രണയിച്ചു തീരാത്ത രണ്ടു അരയന്നങ്ങളുണ്ട് . അവർക്കു കേൾക്കാനായി മാത്രം പാട്ടു പാടുന്ന രണ്ടു കുയിലുകളുണ്ട്. അവർക്കു നിലാവ് നൽകാനായി മാത്രമെത്തിയ പൂർണ്ണ ചന്ദ്രനുണ്ട്. അവരെ തഴുകി ഉറക്കാനായി മാത്രം ഇളം തെന്നൽ വീശാറുണ്ട്‌. 

ഇനിയും പ്രണയിച്ചു തീർക്കാൻ നമുക്കൊരിക്കൽ അവിടേക്കു പോണം . മറ്റു രണ്ടു അരയന്നങ്ങളാവണം. അന്ന് ആ മരം പൂവിടും. നമ്മുടെ സ്വപ്നവും.

ഇനിയും

ഇനിയും ഉറങ്ങാതെ എത്രയോ രാവുകൾ നിനക്കായി ഞാൻ കാത്തിരിക്കും

ഇനിയും പറഞ്ഞു തീരാത്ത എത്രയോ നോവുകൾ നിന്നിൽ ഒടുക്കുവാനായി

ഇനിയും മറക്കാത്ത ഓർമ്മകളൊക്കെ കുഴിച്ചു മൂടുവാനായി

ഇനിയും ഞാൻ നീ മാത്രമാകുവാനായി